Oecumenische Meditatieve Vieringen in de 40 dagentijd 2021


Thema: Ik ben er voor jou, de zeven werken van barmhartigheid

 

Welkom (klik hier)

Welkom bij de eerste oecumenische meditatieviering in de reeks van vier meditatievieringen de komende donderdagen.
Het centrale thema is: ik ben er voor jou, de zeven werken van barmhartigheid.
I.v.m. corona zijn fysieke bijeenkomsten helaas nog niet mogelijk, daarom doen we het dit keer digitaal.

De veertigdagentijd is van oudsher de tijd van inkeer, bezinning en gebed.
We bezinnen ons op ons leven.
Bezinnen op ons leven, menigeen heeft zich nu al bijna een jaar bezonnen gezien wat er het laatste jaar allemaal is gebeurd denk ik dan maar zo.
En toch is het goed om in deze tijd staan stil bij het lijden van Jezus én bij het lijden van onze naasten, dichtbij en ver weg.
We leven toe naar Pasen, het feest van een nieuw begin, wat misschien dit jaar een nog bijzondere betekenis kan krijgen als eenieder van ons is ingeënt en we min of meer ons normale leven weer kunnen oppakken.

Ik ben er voor jou, de zeven werken van barmhartigheid

Openingstekst
Ik ben er voor jou, hoe mooi klinkt dat in je oren.
Ik ben er voor jou, geeft in deze tijd waarin we toch op enige afstand van elkaar leven een bijzondere betekenis.
Ik ben er voor jou, ja ook in deze moeilijke tijd, immers er zijn zóveel mensen die wachten op een warm woord, een goede daad, een beetje barmhartigheid. Sommigen wonen ver weg anderen bij ons om de hoek. In de Veertigdagentijd staan we stil bij het leven van Jezus. Hij heeft ons laten zien wat barmhartigheid is: de hongerigen eten en de dorstigen drinken geven, de naakten kleden, de vreemdelingen onderdak bieden, de zieken verzorgen, de gevangenen bezoeken en de doden begraven. Zo inspireert Hij ons tot op de dag van vandaag. Als ultieme daad van goedheid gaf Hij zijn leven en stond Hij op uit de dood. De hoop die dát geeft, geven we door: door barmhartig te zijn en goed te doen.

‘Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, ik was naakt en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij. Ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe.’
Mattheüs 25: 35,36

Je zou kunnen zeggen, daar begint het mee, met lief te hebben. Of zoals Johannes het zegt: ‘Wie God liefheeft, moet ook de ander liefhebben’. Om dat concreet te maken heeft de kerk door de eeuwen heen gekeken naar de zeven werken van barmhartigheid, als een richtlijn om dat liefhebben concreet te maken. De tekst waar deze werken van afgeleid zijn komt uit Mattheüs 25, waar Jezus tegen zijn leerlingen zegt dat wie dit voor iemand heeft gedaan naar wie verder niemand omkijkt, dat voor Hem heeft gedaan. Daarmee geeft Jezus treffend weer voor wie deze werken bedoeld zijn. Niet voor de geslaagde en gearriveerde burger die zijn weg in het leven zelf wel vindt. Maar wel voor diegenen die er zonder hulp van een ander niet komt. De gevangene, de dorstige, de hongerige. Wie naar hen omkijkt, heeft begrepen waar het God werkelijk om te doen is.

Vandaag staan we stil bij: De zieken bezoeken (klik hier)

DE BIJBEL  ZEGT OVER ‘DE ZIEKEN BEZOEKEN’
‘Ik was ziek en jullie bezochten mij’ -
Mattheüs 25:36

De zieke had een kwetsbare plek in de samenleving in Israël. Mensen liepen er liever met een boog omheen. Niet zelden omdat gedacht werd dat iemand zijn ziekte wel verdiend zou hebben. Misschien dat daarom het woord voor ziek ook wel als zwak wordt uitgelegd: je staat aan de rand, lijkt er even niet meer bij te horen.

Luister naar: Erbarme Dich – Nederlandse Bachvereniging
https://www.youtube.com/watch?v=Zry9dpM1_n4

 

Radicaal doorbreekt Jezus dit onbarmhartige patroon in de maatschappij door op talloze zieken af te stappen. Daarmee doet Hij meer dan alleen genezen, Hij is hen ook nabij. Hij geeft de mens terug aan zichzelf en maakt van iemand aan de rand weer een mens te midden van mensen. In dat spoor kunnen we op weg.

 

Het mooie van het woord bezoeken is dat je er ook zoeken in kunt lezen: opzoeken wie ziek is. Daar kunnen we wat mee, voor onszelf of als gemeente: we kijken om ons heen en zoeken op wie even niet mee kan doen.

Stilte

Gedicht

Tel met mij mee
de uren
die zo traag vergaan.

Stel mij gerust
nu in mijn lichaam
onrust huist
Verdrijf de angst
die rondspookt
in mijn ziel
Kom met nieuwe licht
nu veel in mij
verlangt naar U.

Luc Wolthuis (Liedboek p. 582)

Inleiding voor overdenking (klik hier
Ik ben er voor JOU
Misschien zeg je het niet zo vaak tegen een ander, misschien zegt de ander het niet zo vaak tegen jou.
Ik ben er voor JOU.
En toch ongemerkt denk ik dat we heel vaak laten zien dat we er zijn voor de ander.
Niet door het letterlijk uit te spreken maar meer door ons doen en laten.
Door te zeggen Ik ben er voor JOU ben je er nog niet, daar komt de ander nog niet zoveel verder mee.
Maar daadwerkelijk de daad bij het woord voegen kan de ander zoveel verder helpen.
Dat is in het afgelopen jaar wel bewezen. Velen zijn teruggeworpen op zichzelf, zijn ziek geworden door corona of anderszins. Velen zijn opgesloten in hun eigen huis en omgeving. Het voelt voor sommigen als: geen kant meer op kunnen.
Zeker de kwetsbare mensen onder ons ervaren de afgelopen tijd als zwaar en eenzaam, er ontstaat een leegte en gemis in vele levens.

Op zo’n moment is het mooi en dierbaar dat iemand door zijn doen en laten in feite tegen je zegt ik ben er voor JOU.
Soms komt zo’n moment uit het niets, of uit onverwachte hoek. Juist op die momenten denk ik zelf: HIJ de enige heeft hier een aandeel in, HIJ heeft hem of haar gestuurd om er te zijn voor de ander, immers HIJ weet als geen ander wat er in mensen omgaat.
Laten we daarom omzien naar elkaar, laten we elkaar ertoe aanzetten om tegen elkaar te zeggen in woord en daad Ik ben er voor JOU

We overdenken in stilte

 

Gebed (klik hier)
Wanneer wij moeten gaan
langs de grenzen van het leven
waar ziekte ons klein maakt,
onzeker en afhankelijk,
laat ons leven dan niet verlopen in de angst.
Als leven pijnlijk wordt,
het broze lichaam vervalt: laat er een omarming blijven die ons draagt.
Laten er mensen zijn
die ons vasthouden:
doe zelf uw naam eer aan en laat U vinden
als wij U zoeken.
Amen.
Sytze de Vries (Liedboek p. 1372)

We luisteren naar: https://www.youtube.com/watch?v=qaeThQFGVWM

Handen heb je om te geven (klik hier)

Handen heb je om te geven 
Van je eigen overvloed 
En een hart om te vergeven 
Wat een ander jou misdoet
Open je oren om te horen
Open je hart voor iedereen
Open je oren om te horen
Open je hart voor iedereen

Ogen heb je om te zoeken 
Naar wat mensen nog ontbreekt 
En een hart om uit te zeggen 
Wat een ander moed in spreekt
Open je oren ...

Schouders heb je om te dragen 
Zorg en pijn van alleman 
En een hart om te aanvaarden 
Wat een ander beter kan
Open je oren ...

Voeten heb je om te lopen
Naar een mens die eenzaam is 
En een hart om waar te maken 
Dat geen mens een eiland is
Open je oren ...

Oren heb je om te horen
Naar een mens die vrede is 
En een hart om te geloven 
In een geest die liefde is
Open je oren ...

Tot slot:

DE ZEVEN WERKEN VAN BARMHARTIGHEID (klik hier)

De hongerige voeden, de dorstige laven, de naakte kleden,
de vreemdeling herbergen, de zieke verzorgen, de gevangene bezoeken, de dode begraven: in zeven kwatrijnen, met een coda.

Hij hing op straat rond. Ik had geen idee
wat hij daar deed. Beleefd vroeg ik hem mee
en bij het eten kwam hij langzaam los
en nam hij ook het woord. Dat hebben we geweten.

Vooral bij een paar glazen mooie wijn:
toen hij een aantal diepe dingen zei
vielen alle gesprekken op hun plaats
en zagen we de dwarsverbanden. Eindelijk.

Ik wilde iets terugdoen en ik had een jas
die ik niet nodig had en die hem iets te groot was, maar ik heb aangedrongen en hij was zo vriendelijk om net te doen alsof het ding hem paste.

En het werd laat. Ik zei, blijf hier logeren,
en neem de tijd met ons. We kijken morgen weer met nieuwe ogen naar alle verhalen:
er valt nog zoveel van elkaar te leren

Hij had het zwaar. Wat stuk was, greep hem aan: hij is er vrijwel helemaal aan onderdoor gegaan, geen ziekte is hem onbekend gebleven
maar wat wij voor hem konden doen, dat is gedaan.

Zijn hart was vast te groot, want de regering,
het geld, de macht en andere groeperingen hebben hem opgepakt en ergens opgesloten
waar wij dan weer geschrokken op bezoek gingen.

En toen we later weer iets van hem hoorden
toen bleek hij afgevoerd, gemarteld en vermoord; wat konden wij nog doen? We zijn het lijk gaan halen en hebben hem begraven. Daar zijn vrienden voor.

En later kwam er een bericht, via de tuinman, dacht ik: dat iemand zei, doe dit voor iedereen - doe het voor mij.

Menno van der Beek

Agenda 40 dagen tijd 2021

Donderdag 25 februari:
Thema: Zieken bezoeken
Paul Crijns
Greet Kamminga

Donderdag 4 maart:
Thema: De dorstigen drinken geven 

Donderdag 11 maart:
Thema: De vreemdeling onderdak bieden

Donderdag 18 maart:
Thema: De naakten kleden
Hennie van der Schans-Steeghs
Riek Zwart - Gerlofsma

Witte donderdag 1 april:
Thema: De hongerigen eten geven

Goede Vrijdag 2 april:
Thema: De doden begraven

Paaszondag 4 april:
Thema: ik ben er voor jou

Teksten gebruikt uit: Kerk In Actie, magazine 40 dagentijd 2021